Antoniuskerk Utrecht

Op reis gaan

In de maand juli lezen we in de zondagse vieringen hoofdstuk 6 uit het Evangelie van Marcus.

Daar las ik deze tekst (vers 7-13)

Jezus riep de twaalf bij zich en begon hen twee aan twee uit te zenden. Hij gaf hun macht over de onreine geesten en verbood hun iets anders mee te nemen voor onderweg dan alleen een stok: geen voedsel, geen reiszak, geen kopergeld in hun gordel. 

“Wel mag je sandalen dragen, maar trekt geen dubbele kleding aan.”  Hij zei verder: “Als je ergens een huis binnengaat, blijft daar tot je weer afreist. En is er een plaats waar men je niet ontvangt en niet naar je luistert, gaat daar dan weg en schudt het stof van je voeten als een getuigenis tegen hen.”

Zij vertrokken om te prediken dat men zich moest bekeren.  Zij dreven veel duivels uit, zalfden veel zieken met olie en genazen hen.

Als je op vakantie gaat, dan kun je op internet van die handige paklijsten vinden. Met daarop alles waar je aan moet denken om mee te nemen. Anders wordt het niks.

De paklijst van Jezus is daar wel een heel slecht voorbeeld van!

Het is geen paklijst, het is meer een laat-thuis-lijst! Eten, reistas, geld…

Het is een beetje zoals pubers voor het eerst op reis gaan zonder ouders: als de tas is ingepakt en je werpt er een blik in, dan zie je dat zoon- of dochterlief vooral aan de dingen heeft gedacht, waar jij als verstandige ouder nooit aan zou denken. Hooguit als laatste.

En alles wat jij als eerste zou inpakken, ontbreekt in de bagage.

En als je je kind erop wijst, is er een geërgerd “jaaaah, dat past er niet meer bij hoor”.

Onverstandige pubers.

Hoe komt het toch dat de vakanties van die pubers vaak zo onvergetelijk zijn?

Dat ze het er jaren later nog over hebben?

Dat komt omdat hun paklijst (of het gebrek eraan) verdacht veel lijkt op de paklijst van Jezus.

Vergeet eten, reistas en geld. Zeg maar alles wat belangrijk, handig en nuttig is…

En laat vooral lege ruimte in je tas voor nieuwe ervaringen, onverwachte ontmoetingen, van hart tot hart, van mens tot mens. Ontmoetingen zonder dat er iets hoog te houden is. Want die heb je niet bij, die ben je vergeten mee te nemen.

Dat wens ik ons toe in deze zomermaanden. Of je nu op reis gaat of lekker in Utrecht blijft: ga op pad zonder verstandige paklijst, maar met een open hart.

En geniet van de onverwachte ontmoetingen en contacten.

Jeroen Kwaaitaal,

Antoniusberaad